In februari 2011 zijn wij door Ghana gereisd. Vooraf hebben we ons goed laten informeren hoe we dat het beste konden doen. We wilden veel van het land zien, we wilden ook zien hoe de Ghanezen leven en we wilden het in vrij korte tijd doen, tien dagen. We hadden geen idee wat ons te wachten stond, hadden natuurlijk wel verhalen gehoord van vrienden die in Ghana of in een ander land van Afrika waren geweest, maar voor ons zou het allemaal nieuw zijn.
Uiteindelijk hebben we er voor gekozen om onze reis te laten organiseren door Jolinaiko Eco Tours van Cindy en Apollo. We hebben gereisd in een Toyota 4runner met Teetee als chauffeur en gids. Een geweldige man, die op al onze honderden vragen een antwoord kon geven: over het land, over de regering, over de economie, over de stammen, over de Ashanti en hun koninkrijk, over de slavenforten, noem maar op. Hij zal er ook wel eens naast hebben gezeten, maar voor ons fungeerde hij als een bron van kennis en goede adviezen. Als we alleen door het land hadden moeten reizen hadden we niet zo veel kennis opgedaan en waren we niet zo ver gekomen als nu. Cindy had voor ons een route uitgestippeld, die we bijna helemaal volgens plan hebben gedaan. We hebben onderweg een Arboretum bezocht, waar we van alles over bomen en het gebruik ervan te weten kwamen, we zijn in Kumasi in het oude paleis van de Ashanti-koningen geweest en hebben daar de grootste markt van West Afrika bezocht; we hebben het project Hand in Hand Operations in Nkoranza bezocht, een project (gesteund door donaties) voor kinderen en enkele ouderen met een verstandelijke beperking, en hebben daar ook een nacht geslapen. We hebben twee nachten in Mole National Park doorgebracht en hebben vlak daarbij een Ecovillage bezocht, zeer indrukwekkend. In die omgeving zijn geen verharde wegen, de kuilen zijn soms erg diep; we waren erg blij met onze 4Runner. Aan de rand van het Park ligt het dorp Larabanga, waar de oudste moskee staat van Ghana, uit 1421! De rondleiding door Larabanga onder leiding van de Assemblyman Atiti ons met de neus op de armoede van de lokale bevolking: de economie stelt er weinig voor, er wordt nauwelijks geld verdiend. Weer terug in de meer bewoonde wereld zijn we met grote kano met motor naar Atsiekpoe gevaren, een dorp dat gesteund wordt door Jolinaiko Eco Tours. In dat dorp werden we vergast op een traditionele dans van de plaatselijke jeugd, waar we zelf ook aan mee mochten doen. We sliepen daar in lemen hutten en konden aan den lijve ervaren hoe het is om in een hut te slapen zonder licht, zonder stromend water, met als enig comfort een bed. We hebben werkplaatsen bezocht, waar kralen werden gemaakt (Cedi-beads) en een Kente-weverij (in Hohoe) We zijn in een Apen Sanctuary geweest, hebben een waterval bezocht (Wli) , een toeristisch project dat door de plaatselijke bevolking wordt gerund. En we hebben het echte ‘Out-of-Africa’ gevoel beleefd in Bobiri Tropical Forest, waar het vlak voor onze komst behoorlijk had geregend en waar we ’s avonds laat nog werden getrakteerd op een heerlijk maaltijd van de kok, die de volgende ochtend als gids voor ons fungeerde op een wandeling door het tropisch bos. De bast van veel bomen wordt gebruikt voor het maken van medicijnen, voor elke kwaal lijkt er wel een boom te zijn die genezing kan bieden. De bosgeesten die er volgens Teetee ook zouden huizen hebben wij niet waargenomen. Al met al zien wij terug op een prachtige reis door Ghana, die ons heel veel indrukken heeft gegeven; wat ons erg heeft getroffen is de gastvrijheid van de Ghanezen en hun vrolijkheid, jun optimisme, ondanks de soms belabberde omstandigheden waarin zij leven. Jolinaiko heeft een prachtige reis voor ons georganiseerd voor een redelijke prijs. Cindy, Apollo en Teetee, zeer bedankt voor deze geweldige ervaring. Jopie en Piet
Friday, June 17, 2011 at 19:06 hrs - Netherlands
|